پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دیکتاتوری در چین کمونیست نوعی "دیکتاتوری حزبی" بود. دیکتاتوری حزبی با دیکتاتوری فردی از این حیث متفاوت است که بالاترین فرد در ساختار قدرت، لزوما نمی‌تواند در همۀ موارد اختلافی، رأی خودش را به کرسی بنشاند و هر تصمیمی که می‌خواهد، اتخاذ کند. لنین و استالین نیز از این حیث تفاوت داشتند که لنین در چارچوب حزب کمونیست عمل می‌کرد و یک دیکتاتور حزبی بود، اما استالین با تصفیه‌های گسترده‌ای که در حزب صورت داد، دیکتاتوری حزبی را به دیکتاتوری فردی تبدیل کرد. مائو با جناح راست حزب کمونیست چین اختلاف داشت و با اینکه مثلا دنگ شیائوپنگ در دورۀ انقلاب فرهنگی از حزب اخراج شد، ولی مائو نمی‌توانست مثل استالین عمل کند. به همین دلیل دنگ در دوران تفوق سیاسی مائو زنده ماند ولی تروتسکی و بوخارین و سایر یاران لنین در دوران رهبری استالین یکی‌یکی کشته شدند. نتیجۀ انقلاب فرهنگی، انزوا و عقب‌ماندگی علمی و تکنولوژیک نسبت به کشورهای پیشرفته بود. دنگ شیائوپنگ رهبر اصلاح‌طلب چین و پیشنهاددهندۀ "سیاست درهای باز" در چنین شرایطی سکاندار کشور و حزب کمونیست گردید. سال‌های پرتنش انقلاب فرهنگی، توده‌های مردم را برای دوری از گرایش‌های عقیدتی مائوئیسم و همچنین استقبال از اصلاحات اقتصادی و ایدئولوژی‌زدایی آماده کرده بود. دنگ اعتقاد داشت میزان قدرت و نفوذ کشورها بستگی به قدرت اقتصادی و برتری تکنولوژیک دارد. به این دلیل، دستیابی به پیشرفت‌های علمی-تکنولوژیک و توسعۀ قدرت اقتصادی چین را هدف عمدۀ اصلاحاتش قرار داد و در همین راستا بود که سیاست خارجی چین، بعد از وحدت ملی و حفظ تمامیت ارضی، در صدر اولویت‌های این کشور در دوران دنگ قرار گرفت.

سیاست در کشورهای جهان سوم امری،محرمانه و بعضا انحصاری قلمداد می شود در حالی که در اصل امری همگانی و مشارکتی است. سیاست همانند سایر حوزه ها و نهادهای اجتماعی، نیازمند تخصص و فناوری و الزاما سیاستگذاری است. وقتی سیاست را به سلیقه، انحصار، ادعا و بدعت تقلیل داده و محدود می کنیم ، مشارکت همگانی و تخصص گرایی از درونش رخت بر بسته و تبدیل به پدیده ایجاد نظم از راه سرکوب می شود. اشتباهی که غالب دیکتاتورها ، حکومت های تمامیت طلب و دولت های کودتا ، مرتکب آن می شوند. در دیدگاه سیاسیون در چنین جوامعی ، دموکراسی معنا نداشته و در حداکثر موارد، دادن حق رای به مردم برای انتخاب از بین گزینه های تعیین شده توسط سیاسیون است. این در حالی است که در معنای واقعی، دموکراسی یعنی حق و توان مردم در مواجهه و برخورد با کانون های قدرت. چنین برداشتی از دموکراسی، سیاست را تحت نظارت اجتماع قرار می دهد نه اینکه اجتماع تابع سیاست باشد. سقوط حکومت اسد ، درس های خوبی برای کشورهای گوناگون و دولت های مختلف می تواند داشته باشد. غلامعلی دهقان معتقد است که در نیم قرن گذشته خاورمیانه شاهد سقوط حکمران‌ها بوده که در سقوط‌شان عوامل متعدد ولی مشترکی وجود داشته است. دلیل اول مشترک سقوط این حاکمان این بود که در این کشورها چیزی به اسم مشارکت سیاسی مردم به معنای واقعی کلمه وجود نداشت. به تعبیری این رهبران به مقوله‌ای تحت عنوان توسعه سیاسی بی‌توجه بودند. در این کشورها اگر مشارکتی بود هم صرفا جنبه نمایشی و تصنعی داشت. وقتی توسعه سیاسی مفقود شد و مردم در امر سیاست کشور برای خود نقشی قائل نبودند، بدیهی است‌ در روزهای سرنوشت که پای نظام سیاسی کشور در میان است، به میدان نخواهند آمد.شخصی شدن قدرت و دور شدن از آحاد ملت زیربنای سیاست کشور را متزلزل و به تعبیری لق می‌کند و کافی است تندبادی بوزد و همه چیز را ویران کند. اتفاقی که در این کشورها رخ داد. به همین دلیل من معتقدم باید منافذ حضور مردم در امور سیاست را همیشه باز نگه داشت نه اینکه با بهانه‌های مختلف آنها را مسدود کرد. دومین ویژگی مشترک دولت های ساقط شده،اتخاذ رویکرد امنیتی در اداره کشور و دل خوش بودن به درآمدهای ناشی از اقتصاد رانتیر بوده(دولت رانتیر دولتی است که بیش از چهل درصد درآمدش از صادرات یک کالا تامین می‌شود) تا توده مردم در آرامش کاذب بسر برده و دور از دنیای سیاست باشند.دولت‌های ‌رانتیر پول و رانت می‌دهند و قدرت می‌گیرند. برخلاف کشورهای پیشرفته که مالیات می‌گیرند و‌ به جامعه قدرت می‌دهند. وقتی‌ دولت‌ رانتیر‌ شکل گرفت‌‌ دولت‌ها جا‌معه و شهروندان را به خود وابسته می‌کنند و نیازی هم به مشارکت واقعی و ‌حضور نخبگان سیاسی و‌ مشارکت طبقه متوسط نمی‌بینند. سومین عامل مهم سقوط حاکم در این کشورها شکل نگرفتن حتی یک طبقه اجتماعی حامی حکومت بوده است. کشورهای جهان سوم باید برای عبور از مرحله‌گذار به توسعه همه‌جانبه از حمایت بخشی از جامعه برخوردار باشند. در این کشورها هیچگاه طبقه حامی که در روزهای سخت به میان‌ آید ایجاد نشد. برای همین با یک تندباد سیاسی همه چیز یک شبه از میان رفت.در خصوص سوریه، واقعیت این است که اوضاع سوریه از دست جریان حاکم خارج و مخالفان اسد خیلی زود دست بالا را در تحولات جاری پیدا کردند. شرایط به شکلی بود که انگار نه حامیان بین‌المللی وی و نه موافقین داخلی عزمی برای حمایت از اسد نداشتند.

بررسی تاریخی نهاد دانشگاه در ایران نشان دهنده طی روند غیر ارگانیک و زایش دفعی بوده است. نهادهای متشابه در قبل و ادوار تاریخی ، ماموریت محوری برای تولید علم نداشته، بلکه علم بعنوان کارکرد جانبی این نهادها بود. بعد از ورود دانشگاه در معنای جدید به ایران، متاسفانه به دلایلی چند شاهد هستیم که این نهاد نتوانست استقلال عمل خود را در برابر نهاد سیاست حفظ کند. گروهی از منتقدین این عدم استقلال را در قبل از انقلاب در حوزه توسعه نظام بروکراتیک و نیازمندی ان به استفاده از کارشناسان صاحب مدرک و در بعد از انقلاب، همگرایی پائین این نهاد با جریان سیاسی و ایدئولوژیک حاکم بر کشور ، جستجو می کنند. نکته جالب توجه اینجاست که در دنیای حاضر، بدلیل جایگاه خاص علم در توسعه اقتصادی و فناوری پایه کشور، ضرورت حاکمیت نوعی انضباط علمی در دانشگاه ها کاملا احساس می شود. بر این قاعده، نیازمندی به واگشت دانشگاه ها به کارکرد اصلی خود یعنی بهانه ای جهت تفکر و زمینه ای برای تخصص ، تبدیل به یک الزام شده است. در همین راستا باید اضافه نمود که جریانات دانشجویی نیز باید پذیرای نوعی انضباط کارکردی شده و حداکثر، دارای مطالبات عدالت طلبانه باشند(در مقابل مداخلات سیاسی). نهاد دانشگاه باید دارای نوعی استقلال رای شده و از هدایت های بیرونی باید بشدت پرهیز شود.

اخیرا شاهد آنیم که هر چه پایه‌های مالیاتی در کشور‌های پیشرفته وجود دارد در ایران هم در حال پیاده‌سازی آن هستند؛ این در حالی است که در هیچ بخش دیگر رفاهی این کشور‌ها را با توجه به اینکه غربی هستند به این شکل الگوی خود قرار نمی‌دهند. اما برای افزایش پایه‌های مالیاتی استنادشان این قبیل از کشورهاست.با وجود تورم ۵۰ درصدی در کشور و افزایش قیمت هر روزه کالا‌های مختلف و درآمد‌های پایین مردم این نوع سیاستگذاری‌ها فشار بالایی به اقشار مختلف جامعه وارد کرده است

وظیفه و کارکرد سرویس کرسی های آزاد اندیشی در پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، ورود به حوزه ها و موضوعات چالش برانگیز و شائبه ساز و در عین حال بحث و بررسی و تمرکز روی پارادایم ها و حتی دگراندیشی هاست. افراد کم اطلاع از سایت این پایگاه خبری، ممکن است ملاحظه این گونه بحث ها را بنوعی تضعیف نظام یا همراهی با معاندین تفسیر کنند که برداشتی سخیف ( بر اساس رسالت های عملی و اثباتی در هشت سال فعالیت تخصصی) قلمداد می گردد. گفتگوی شهاب الدین حائری داماد اقای توکلی درباره نقد سیاست های کلی نظام از جمله موارد قابل بحث و بررسی و پذیرش و رد است. گزارش خلاصه شده این نشست به نقل از انصاف نیز، در ادامه آورده شده است.

بر اساس اخبار منتشره در روز پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۱ ، قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده آمریکا و تروئیکای اروپا که در تداوم سیاست فشار حداکثری و اتهام پراکنی به جمهوری اسلامی ایران پیرامون مسائل ادعایی پادمانی ارائه شد، به تائید شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رسید. این سومین مصوبه از سال 1398 برعلیه ایران است.

«مار‌های خوش خط و خال مافیای واردات یکی دیگر از نکاتی است که در دوران وفور درآمد‌های نفتی باید به آن توجه کرد. اصلا دور از ذهن نیست که مافیای واردات یکباره دلسوز محیط زیست شود یعنی بخواهند برای تسهیل واردات خودرو بگویند خودرو‌های ایرانی الودگی ساز است در نتیجه ما خودروی خارجی بیاوریم تا رقابت ایجاد و قیمت‌ها کاهش پیدا کند.»

ناصر فکوهی استاد دانشگاه: ویکردهایی همچون طرح «صیانت» برای محدود کردن فضای اینترنتی، نه فقط با فناوری‌های جدید پیش از آن‌کهر به جایی برسند، بی‌فایده شده و تنها بهانه‌ای جدید برای گسترش فساد خواهند بود، از آن بدتر به حیثیت علمی و اعتبار کشور در زمینه رشد و توسعه ضربه وارد می‌کنند. شاید گروهی نیز فکر کنند که با این رفتارها می‌توانیم به سوی سیستم‌های مدیریتی و حکمرانی نظیر کره شمالی برسیم یعنی به یک زندان بزرگ. اما به عنوان یک فرهنگ‌شناس و بدون دخالت دادن نظر خود درباره دموکراسی و آزادی با اطمینان صد در صد می‌توانم بگویم که در ایران محال است بتوان حتی به «چیزی» دورادور به کره شمالی نیز نزدیک شد

ناصر فکوهی استاد انسان‌شناسی دانشگاه تهران و مدیر موسسه انسان‌شناسی و فرهنگ بر این باور است که تب مهاجرت، به ویژه در ۱۰ سال اخیر به شدت در میان گروه‌های درآمدی بالا و تحصیلکردگان بالا گرفته است و اگر دولت تجدید نظر جدی در سیاست‌های خارجی و داخلی خود نکند، بدون شک به مهاجرت‌های بسیار گسترده‌تری دامن خواهد زد.

یک بخش از نگرانی‌های مربوط به اخبار جعلی واقعیتی است که در همه جای جهان جاری است، اما راه حل آن ایجاد حکومت نظامی در اینترنت نیست.

با الزام «اینماد»، اهداف مشروع و قابل دسترس کسب و کار‌های مجازی در همان ابتدای راه به موانعی سخت تبدیل شده است. موقعیتی که بی شباهت به دو با مانع با پا‌های بسته نیست!

مهرداد ویس کرمی نماینده خرم آباد در مجلس و از موافقان طرح صیانت از فضای مجازی در توییتر که فیلتر است و تحت صیانت شدید، توییتی زد که حسابی جنجال به پا کرد.

رییس انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی کشور سرانه استفاده از اسباب بازی در ایران را بسیار کم اعلام و بیان کرد: در حال حاضر حدود ۳۰۰ واحد تولید تمام وقت اسباب بازی و ۱۰۰ واحد پاره وقت تولید این کالا در کشور وجود دارد.

روانشناس و مستندساز اجتماعی گفت: کرونا و آموزش مجازی باعث رویارویی دانش آموزانی شد که زودتر از موعد با برخی از حقایق زندگی آشنا شدند و در این میان دشمنان ما داده‌های آلوده‌ای را در نت بارگذاری کردند و همین امر گذشته از خطر انحراف سبب بلوغ زودرس گروهی از آن‌ها شده است.

نماینده مردم مشهد و کلات ضمن اشاره به هزینه‌های بسیار بالای دندان پزشکی، گفت: هزینه‌های دندان پزشکی به قدری زیاد است که بسیاری از افراد توانایی پرداخت هزینه‌ها را ندارند لذا از گرفتن خدمات دندان پزشکی منصرف می‌شوند.

بیش از ۳۰ درصد جمعیت کشور یعنی حدود ۸ میلیون خانوار منتظرند تا با حمایت و همکاری مجلس و دولت وضعیت اجاره‌نشینی بهبود یابد و فرصتی هرچند کوچک برای خانه‌دارشدن‌شان مهیا شود.

سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر لزوم حمایت از طب سنتی و ایرانی گفت: خود سیستم بهداشت و درمان ما نیاز به درمان دارد، سال‌های سال این سیستم در مقابل حوزه طب سنتی مقاومت می‌کند و از این حوزه حمایت جدی و واقعی نداشته است.

یک ایده از زمانی که به ذهن ایده‌پرداز می‌رسد تا به یک کسب‌وکار تبدیل شود راه دشواری در ایران پیش روی خود دارد. گاه این راه آنقدر دشوار است که ایده‌پرداز عطای کارآفرینی را به لقایش می‌بخشد و کار را رها می‌کند.

نرخ خرید خدمت سربازی در سال ۸۰ بین ۱.۵ تا ۳ میلیون بوده و حالا ۲۵۰ تا ۶۰۰ میلیون شده! در حالی که دستمزد‌ها و درآمد‌ها افرایشی این گونه نداشته و به نظر می‌رسد انفجار قیمت ملک و دلار و طلا را معیار قرار داده‌اند. اما این که ملک و دلار و طلا نیست تا تابع عرضه و تقاضا و تحریم باشد. می‌خواهید مشکلی را حل کنید یا تنها یک منبع درآمد است؟ پس چرا به تحکیم خانواده و فرزند‌آوری ربط داده شده؟

یک پژوهشگر حوزه آب و محیط زیست گفت: بیش از ۳۰ درصد از آب تجدیدپذیر کشور در طی دو دهه اخیر نابود شده و از بین رفته است، بخش بزرگی از آب تجدیدپذیر باقیمانده آلوده شده، فرسایش و آلودگی خاک از کنترل خارج شده است، تجاوز به حریم و بستر رودخانه‌ها، سیلاب‌دشت‌ها، جنگل ها، تالاب‌ها، مسیل‌ها، آبخوان‌ها، دریاها، کوه‌ها و معادن تشدید شده است.